Er was een tijd waarin ik mezelf opzadelde met strikte regels en beperkingen. Zo draaide afvallen bijvoorbeeld om het passen in die ene broek en het bereiken van een ideaalbeeld dat ik mezelf had opgelegd. Mijn relatie met eten was gespannen en vol schuldgevoelens. Elke zonde bestrafte ik. Dit leidde tot nog meer zondigen, nog meer spanning, stress en frustratie. Voor de duidelijkheid: ik heb nooit geworsteld met eetstoornissen zoals boulimie of anorexia. Mijn problemen lagen elders, namelijk in de constante druk en zelfopgelegde beperkingen.

Op een gegeven moment realiseerde ik me dat deze strikte regels me meer kwaad dan goed deden. Ik was moe van de strijd tegen mezelf en het constante gevoel van falen. Het was tijd om het los te laten.

De ommezwaai

In plaats van te streven naar een getal op de weegschaal of een kledingmaat, verlegde ik mijn focus naar gezondheid en welzijn. Het is geen makkelijke reis, en het zijn maar kleine stappen. Ik wil nog steeds afvallen, maar mijn motivatie is veranderd. Ik eet gezonder, en deze keer niet om er anders uit te zien, maar om me beter te voelen. Mijn rug en benen, die jarenlang de lasten van mijn ongezonde gewoonten hebben gedragen, verdienen beter.

Ik eet nu gevarieerde, lekkere maaltijden. Groenten en fruit zijn mijn vrienden, maar ik ontzeg mezelf niets. Op dagen dat ik zin heb in iets lekkers, sta ik mezelf toe om te genieten zonder schuldgevoel. Het idee van balans is mijn nieuwe mantra. Het is bevrijdend om te beseffen dat ik niet perfect hoef te zijn.

Loslaten van zelfkritiek

Het loslaten van mijn strenge regels betekende ook het loslaten van zelfkritiek. Vroeger was ik mijn eigen grootste vijand, altijd op zoek naar fouten en mislukkingen. Nu ben ik milder voor mezelf. Ik begrijp dat het oké is om af en toe te zondigen en dat één ongezonde maaltijd niet het einde van de wereld betekent. Dit inzicht heeft me geholpen een gezonde relatie met eten te ontwikkelen, zonder constante angst en schuldgevoelens.

Andere voorbeelden van loslaten

Mijn reis naar loslaten en persoonlijke groei strekt zich verder uit dan mijn relatie met eten. Neem bijvoorbeeld het idee dat we altijd productief moeten zijn. In onze maatschappij wordt rust vaak gezien als luiheid. Vroeger dacht ik ook dat ik altijd productief moest zijn, met alle gevolgen van dien. Nu durf ik op mijn eigen tempo gas terug te nemen en gewoon even niets te doen wanneer dat nodig is. Ik heb geleerd dat rust essentieel is voor onze geestelijke en lichamelijke gezondheid.

In mijn werk als slaap- en loopbaancoach zie ik vaak hoe mensen zich vastklampen aan strikte routines of onrealistische verwachtingen, wat leidt tot stress en uitputting. Ik moedig hen aan om los te laten wat hen niet meer dient, of dat nu een slechte gewoonte is, een negatieve gedachtegang, of zelfs een baan die hen ongelukkig maakt.

De kracht van loslaten

Het vermogen om los te laten heeft mijn leven veranderd. Ik ben niet langer gevangen in een strikte cyclus van restricties en zelfkritiek. Ik ben vrijer, gelukkiger en gezonder. En het beste van alles? Ik heb geleerd dat loslaten niet betekent opgeven, maar juist ruimte maken voor groei en positiviteit.

Het is een proces dat tijd en geduld vergt, maar het is de moeite waard. Of het nu gaat om het veranderen van je eetgewoonten, je slaappatroon of je carrièrepad, het begint allemaal met de moed om los te laten wat je niet langer dient. Alleen dan kun je echt groeien en bloeien.

In mijn werk als coach streef ik ernaar om anderen te begeleiden op hun eigen reis van loslaten en persoonlijke groei. Samen kunnen we de beperkingen doorbreken en een gezonder, gelukkiger leven creëren.